کوه غم و رنج بر آسمان و زمين
و
خود کوه
نازل شد
همه گريختند
آدم اما نميدانست
و
خود کوه
نازل شد
همه گريختند
آدم اما نميدانست
چه خبر شده
انه کان ظلوما جهولا
انه کان ظلوما جهولا
بلاگر فارسی
درباره من
- ملاتبار
- یک نفر گفته مرا هییییس! تو مجبوری که..../ گم شوی در دل ِ این قافیه ها، جوری که .../ "ضاقت الأرض" شود حکم ِ خدا در سالی/ و تو هم تکیه کنی، تکیه به آن نوری که .../ زل زده بر غزل بی کسی ِ چشمانت/ که تو اندازه ی عیسای خدا دوری که .../ چادر مشکی ِ خود را بتکانی در باد/ که تو محکوم، تو مجبور...، بگو زوری که .../ بوسه هم مثل هوا خیره به دنیا شده است/ در و دیوار گواهند، تو مأموری که .../ دو سه روزیست که من مرده ام و می دردم/ درد و هی درد، کمی درد به کافوری که .../ تنِِ عریان مرا از دهنت فاصله داد/ یک نفر گفته مرا هییییس! تو مجبوری که...
پست‌ها
0 دیدگاه
ارسال یک نظر